زیارت نامه ی حکیم فردوسی توسی
- توضیحات
- زیر مجموعه: زبان و ادب فارسی
- دسته: شاهنامه فردوسی بزرگ
- تاریخ ایجاد در یکشنبه, 17 بهمن 1400 14:40
- آخرین به روز رسانی در یکشنبه, 17 بهمن 1400 14:40
- منتشر شده در یکشنبه, 17 بهمن 1400 14:40
- نوشته شده توسط مدیر ایران بنیاد
- بازدید: 136
به نام خداوند جان و خرد
درودی به بوی خوش آشنایی، به پیشگاه تو ای سپنتا انسان نیکوسرشت، حکیم فردوسی توسی!
درودی به بوی خوش آشنایی، به پیشگاه تو ای نامیرایِ امرداد که "تخم سخن را" پراکندهای!
درودی چو بوی خوش آشنایی، برای سپاس و ارجگزاری برای "بسی رنج در این سالِ سی" و زنده کردن ایران و ایرانی "بدین پارسی".
بر درگاهت ایستادهایم و به خاکپایت برای زیارت آمدهایم؛
ما نیز چون تو ای ابرمرد ایرانزمین ، دل در گرو عشق میهن داریم؛
پروانه ده که بر خاکت بوسه زنیم و سر بر آستان بلندت ساییم؛
و گرچه دستانمان خالی است، زیرا پیشکشی در خور تو در جهان نیست که به پایت ریزیم؛ بر ما منت گذار و اجازت ده تا این نیمرج را به عنوان زاد زیارت آستان مقدست با خود برداریم:" چو ایران نباشد، تن من مباد "