پوست من درگير بازی هست يا نه؟
امتیاز کاربران
- توضیحات
- زیر مجموعه: تازه‌ها
- دسته: نگاه روز
- تاریخ ایجاد در جمعه, 16 ارديبهشت 1401 19:55
- آخرین به روز رسانی در جمعه, 16 ارديبهشت 1401 19:57
- منتشر شده در جمعه, 16 ارديبهشت 1401 19:55
- نوشته شده توسط مدیر ایران بنیاد
- بازدید: 180
اما موضوع خلاصه کتابي که بهانه نوشتن اين يادداشت گرديد کتابي بود با عنوان اصلي Skin in the game (پوست در بازي) که نويسنده آن نسيم نيکولاس طالب است.
سخن بنيادين کتاب اين است که هر کس:
*هر تصميمي که مي‌گيرد
*هر سخني که مي‌گويد
*هر رفتاري که مي‌کند
بايستي نسبت به آن متعهد و پاسخ‌گو باشد و اساسا فرد زماني به نتايج و پيامد تصميم و رفتار و سخن خود متعهد و پاسخ‌گوست که «پوست خودش در بازي» درگير باشد! وگرنه به آن پيامدها حساس نخواهد بود و اي بسا بسياري از نتايج تصميمات و رفتارش به زيان ديگر افراد و ديگر گروه‌ها و ديگر کشورها باشد.
به عبارت روان‌تر و بر اساس دستاوردهاي علمي اگر پيامد مثبت يا منفي يک اتفاق يا يک پديده و يا يک تصميم افراد مستقيما به خود فرد عامل آن مرتبط باشد يا نباشد (يعني پوست خودش درگير نتيجه بازي باشد يا نباشد) در کيفيت و چگونگي رفتار و سخن و تصميم خود حساسيت و دقت بيشتري به خرج خواهد داد و اي بسا بسياري از رفتارها را انجام نخواهد داد در حالي که اگر نتيجه به او برنگردد کمتر حساس بوده و احتمالا تمايل به ريسک بيشتري از خود نشان خواهد داد. تازه اين در حالي است که از وجود يک نوع روراستي و صداقت در پشت سخن و رفتار فرد (نيت فرد) اطمينان داشته باشيم به عبارتي بدانيم که عمدا خطا نمي کند که در آن صورت حساب و کتابش ديگرگونه است.
گوينده (از متن کتاب) در مقام مثال به وضعيت‌هايي که تصميم گيرنده پوست خودش در بازي درگير نبوده و چه نتايجي به بار آمده است اشاره کرده و وضعيت کشور ليبي را به عنوان نمونه بيان مي‌کند. او مي‌افزايد که مثلا مشاوران و سياست‌مداران غربي (مثلا فرانسوي) در حالي که روي کاناپه ويلاي چند هزار متري خودشان لم داده‌اند و قهوه مي‌نوشند و منظره دل‌گشاي باغ و ويلاي خود را از پنجره مي‌بينند و از صداي فواره آب سرخوش هستند به اين فکر مي‌کنند که چرا در ليبي دموکراسي نيست و قذافي آن‌جا را با شيوه ديکتاتوري اداره مي‌کند؟!
همين انديشه دلسوزانه! را تکميل کرده و فرداي آن روز در نشست رسمي‌تر مطرح مي‌کنند و چند تيم و چند کشور را با خود همراه کرده و در نهايت تصميم به ايجاد جنگ و خونريزي و سرنگوني قذافي!
فارغ از سوگيري‌هاي سياسي، نياز و ميل ذاتي تاريخي برخي کشورها به تاراج منابع کشورهاي ديگر هم‌چون ليبي و ... که موضوعي عميق‌تر است و اتفاقا اين‌جا هم خوب کار مي‌کند، آن‌چه محوريت دارد همان نبودن Skin in thegame است.
يعني تصميم سازان و تصميم‌گيران اين تغيير و اين يورش و تاراج، پوست خودشان، همسر و فرزندانشان، شهرشان، کشورشان، هم‌وطنانشان و هم‌تبارانشان درگير اين بازي خطرناک و آسيب‌زا نيست که مي‌خواهند شروع کنند و شروع مي کنند!
طبعا هر اتفاقي هم مي‌افتد براي ديگران است. ديگران قرار است بي‌خانمان شوند، کشته شوند، زخمي شوند، يتيم شوند، بي‌فرزند شوند، سرگردان شوند، ورشکسته شوند و در شهر و کشورشان ناامني رواج پيدا کند! من که هم‌چنان روي کاناپه لم داده‌ام و قهوه‌ام را مي‌نوشم! و به هيچ روي حتي ذره‌اي از آتش و سوزش اين تغييرات متوجه پوست من نيست، پس خيلي راحت تصميم مي‌گيرم، دستور حمله مي‌دهم و اقدام مي‌کنم.
گوينده از زبان کتاب مي‌گويد:
وقتي قذافي حذف شد ضمن اين که بخش عظيمي از زيرساخت‌هاي اقتصادي و منابع کشور ليبي منهدم شد و بخش مهمي نيز بابت دست‌مزد جنگ توسط غربيان به تاراج رفت!!!! تغييرات جدي و عميق در ساختارهاي سياسي و اجتماعي و فرهنگي آن کشور و کشورهاي مشابه ايجاد شده و مي‌شود به طور نمونه حتي در کمتر از يک‌سال بعد از قذافي بازار برده فروشي و خريد و فروش کودکان در پايتخت ليبي به راه افتاد ! نتيجه کوتاه آن که تغييرات در جهان همانندي با بازي بيليارد دارد که وقتي بازيکن يک ضربه مي‌زند ممکن است کل چيدمان توپ‌ها روي ميز بازي تغيير کند و بايد صبر کنيم توپ‌ها سر جايشان بنشينند تا براي گام بعدي ببينيم چه بايد کرد بنابراين حذف قذافي فقط تغيير يک حکومت و دولت نيست بلکه با رويکردي کلان‌تر گويي « اکوسيستم» تغيير مي‌کند و به همراه خود سيلابي راه مي‌اندازد و تغييراتي ايجاد مي‌شود که اي بسا به آن‌ها فکر نشده باشد.
در مقام تشبيه و براي بهره برداري کاربردي از اين يادداشت مي‌شود همين پوست در بازي را در تبيين تصميمات کارگزاران حکومتي هم مطرح کرد.
برخي مديران و مسئوليني که چون پوست خودشان درگير بازي نيست و اساسا قرار نيست هيچ‌گاه پاسخ‌گوي کسي باشند :
*تخريب محيط زيست را به بهانه ايجاد کارخانه و رشد صنعتي مجاز مي‌کنند!
*برداشت بي‌اندازه و بدون تدبير از منابع آب زيرزميني را زمينه سازي مي کنند!
*بر آن مي‌شوند که کودک همسري را به گونه اي قانوني کنند!
*بدون توجه به ضرورت و نياز و اولويت‌هاي کشور، پروژه‌هاي خاص تعريف مي‌کنند!
*تنها راه خلوت سازي خيابان را مبارزه و زد و خورد با دست فروشان انتخاب مي کنند!!
*و ...
اميد روزي برسد که سازوکارهايي مناسب و هوشمند فراهم شود تا هر کس هر سخني مي‌گويد، هر رفتاري مي‌کند و هر تصميمي مي‌گيرد پاسخ‌گويي به پيامدهاي مستقيم و غيرمستقيم و زودهنگام و ديرهنگام آن‌ها بر او بايسته باشد تا همواره پوست خودش را در درون بازي احساس کند تا تصميمات مناسب‌تر، واقع بينانه تر و عادلانه‌تري بگيرد.