ايرانيان: برابر اين جنايت، فرياد خود را رساتر كنيد جعل تاريخ با جغرافيا
- توضیحات
- دسته: خلیج فارس
- منتشر شده در پنج شنبه, 16 مرداد 1393 11:36
- بازدید: 135
ميرمهرداد ميرسنجري
شيوه به‌كارگيري نامي جعلي براي خليج‌فارس و جزاير ايراني آن در نقشه‌هاي موسسه معروف نشنال جئوگرافي و نيز نقشه‌هاي موجود در بخش اسلامي موزه لوور (كه بخش عمده‌اي از اعتبارش را به دليل وجود هزاران اثر تاريخي تمدن ايراني كه آن‌ها را با شيوه‌هاي قانوني و غيرقانوني از ايران خارج كرده‌اند به دست آورده)، زمينه‌ساز واكنش‌ها و اعتراض‌هاي فزاينده ايرانيان بوده است. ايرانيان داخل و خارج از كشور با گرايش‌هاي گوناگون در قالب بيانيه‌ها، اظهارنظرها و نيز امضاي تومارهايي كه تاكنون به ده‌ها هزار امضا بالغ شده، تحريف نام باستاني، تاريخي، جغرافيايي و بين‌المللي خليج‌فارس را به نام‌هاي جعلي ديگر، نفي و تقبيح كرده و خواستار پاسخ‌گويي، اصلاح و عذرخواهي رسمي نهادهاي متخلف از ملت ايران شده‌اند.
پيشينه‌ي نام خليج‌فارس
خليج‌فارس از هزاران سال پيش، نه توسط ايرانيان، بلكه توسط ملت‌هايي كه با ايرانيان مراوده داشته‌اند، از جمله يونانيان، درياي جنوب ايران يا پرشياي قديم خوانده شده است و در نقشه‌هاي باستاني از جمله از قول هرودوت و گزنفون به اين دريا Sinus persicus (درياي پارس) اطلاق مي‌شده است. خليج‌فارس هم‌اكنون مهم‌ترين آبراه بين‌المللي جهان است كه بيش از 50 درصد انرژي جهان در آن نهفته است. خليج‌فارس با همين نام طي هزاران سال گذشته شناخته شده و تمامي كشورها و اقوام مختلف از جمله اعراب از اين نام استفاده مي‌كرده‌اند تا اين‌كه براي نخستين بار جمال عبدالناصر براي سرپوش‌گذاشتن بر شكست‌هاي خود از نام جعلي «خليج عربي» براي اين آبراه استفاده كرد. تا از اين راه تعصبات نژادي اعراب را زنده كند.
البته استعمار انگليس هم در راستاي سياست قديمي «تفرقه بيانداز و حكومت كن» و به دليل شكست سختي كه از ملت ايران به رهبري دكتر مصدق در جريان ملي‌شدن صنعنت نفت خورده بود، درصدد برآمد تا با تغيير نام خليج‌فارس، به نوعي انتقام خود را از ايرانيان بگيرد. اين‌گونه بود كه سرجان بلگريو نماينده‌ي سياسي دولت انگليس در خليج‌فارس در كتاب خود كه در دهه 1960 ميلادي منتشر شد، براي نخستين بار از نام جعلي خليج‌عربي استفاده كرد.
اين در حالي است كه تا پيش از دهه 60 ميلادي، اعراب در كتاب‌هاي رسمي و نقشه‌هاي خود همواره از خليج فارس با نام الخليج‌الفارسي يا بحر فارس نام برده‌اند و حتي در بخشي از سرود ملي قديمي مصر نيز از خليج‌فارس نام برده شده است، جايي كه مي‌گويند «حدودنا من الخليج الفارسي حتي بحر الابيض» يعني مرزهاي ما [اعراب] از خليج‌فارس تا درياي مديترانه است.
اهميت حفظ نام‌هاي تاريخي جغرافيايي
نام‌هاي تاريخي جغرافيايي جهان، اعم از مرزهاي خشكي و آبي به عنوان تنها يك نام مطرح نيست بلكه از هويت پويا و پشتوانه‌اي سترگ در تاريخ برخوردار است. اين‌گونه نام‌ها به‌ويژه خليج‌فارس، علاوه بر اين‌كه بيان‌كننده موقعيت جغرافيايي يك سرزمين است، به عنوان هويت و پيشينه‌ي يك تمدن كهن، پشتوانه‌اي تاريخي براي همه اقوام و ملت‌هايي است كه در طول تاريخ در آن مراوده و تعامل داشته‌اند.
بي‌ترديد ايران با موقعيت استراتژيك، ذخاير سرزميني و مواهب طبيعي، پيشينه و نفوذ فرهنگي خود همواره بدخواهاني داشته است كه همواره از هر موقعيتي عليه منافع ملي ايران و ايرانيان استفاده كرده‌اند. آنان هيچ‌گاه قدرت و نفوذ نام ايران و هرآنچه منتسب به آن باشد را برنمي‌تابند. دشمنان ايران سبب جدايي بخش‌هاي بزرگي از سرزمين كهن ايران زمين شده‌اند. روسيه، قفقاز، خوارزم و فرارود را از ايران جدا كرد و انگلستان نيز در شرق ايران آريانا (افغانستان) و بخش بزرگ بلوچستان و بعدها بحرين را از پيكره‌ي ايران جدا كرد. در طول قرن‌هاي گذشته، اعراب جنوب خليج‌فارس به عنوان قبايلي بدوي از چنان جايگاهي برخوردار نبوده‌اند كه بتوانند تهديدي عليه تماميت ارضي ايران باشند ولي با شكست عثماني در غرب ايران و جانشيني انگليس، در منطقه، مرزبندي جديدي توسط استعمار نوين شكل گرفت كه كشورهاي متعدد تازه شكل‌گرفته عربي، با هدايت قدرت‌هاي استعماري، دست به تحريكاتي عليه منافع ايران بزنند كه تحريف نام خليج‌فارس در همين راستا قابل ارزيابي است.
با تاكيد صريح و پاي‌بندي نهاد سازمان ملل به عنوان بزرگ‌ترين و برجسته‌ترين نهاد بين‌المللي بر رسميت نام خليج فارس (PERSIAN GULF) و لزوم به‌كارگيري كامل آن توسط تمامي كشورها، رسانه‌هاي آمريكايي و بين‌المللي، بر كاربرد نام رسمي تاريخي و بين‌المللي خليج‌فارس پايبند هستند ولي به رغم اين واقعيت‌ها، اعراب در چند دهه‌ي اخير، از واژه مجعول خليج‌عربي و يا واژه بي‌معنا و ابتر «خليج» به جاي خليج فارس در راستاي تلاش‌هاي ضدايراني خود استفاده مي‌كنند.
در اين راه برخي رسانه‌هاي غربي به ويژه انگليسي نظير BBC و Reuiters هم با عدم به‌كارگيري نام خليج‌فارس همراه با اعراب، بر اين جعل بزرگ تاريخي تاكيد مي‌ورزند.
فرجام سخن
1- تلاش نژادپرستانه 22 كشور عرب [زبان] براي تغيير نام خليج‌فارس به نام‌هاي ديگر، به جز تعصب نژادي از هيچ‌گونه بار علمي، تاريخي و فرهنگي برخوردار نيست و پاره‌اي سازمان‌ها، ارگان‌ها و خبرگزاري‌ها و مراكز فرهنگي سياسي كه با بهره‌گيري از كمك‌هاي مالي و دريافت رشوه از اين كشورها بر اين‌گونه جعليات دامن مي‌زنند، بايد در برابر وجدان بيدار جهانيان و نيز ملت ايران، به اشتباه خود اعتراف و آن را اصلاح نمايند.
2- استمرار و تداوم حركاتي نظير جعل نام خليج فارس، روح سازگاري و تفاهم ملت‌هاي همجوار را خدشه‌دار مي‌كند. اگر جعل نام خليج‌فارس ادامه يابد، ديري نخواهد پاييد كه بسياري از مكان‌هاي جغرافيايي ديگر جهان نيز براساس سليقه دولت‌ها تغيير نام يابند، ولي روح واقع‌نگري بين‌المللي و عدم تعصب نژادپرستانه سبب شده، نام‌هاي تاريخي قديم جايگاه و كاربرد خود را حفظ نمايند، همانگونه كه به طور مثال به‌رغم اين‌كه سه چهارم كرانه‌هاي خليج مكزيكو را سواحل آمريكا دربر گرفته، اين خليج هيچ‌گاه به نام خليج آمريكا تغيير نام داده نشده است.
3- واكنش صريح دست‌اندركاران سياست خارجي و امنيت ملي ايران، نسبت به تغيير نام خليج‌فارس در نهادهاي معتبر بين‌المللي، امري ضروري است و در اين راستا، گزينش اقدامات مناسب بازدارنده نظير تغيير نام مكان‌هاي مورد توجه و علاقه تاريخي جغرافيايي كشورهايي كه نام‌هاي تاريخي و جغرافيايي ملت ايران نظير نام خليج‌فارس را تحريف مي‌كنند در رسانه‌هاي همگاني نقشه‌ها و كتاب‌هاي درسي و اسناد ايران، مي‌تواند بسيار تاثيرگذار باشد.
4- همانگونه كه در مورد اخير مشاهده كرديم، ادامه روند تساهل و تسامح يك‌طرفه و عدم واكنش لازم از سوي ايران، مي‌تواند علاوه بر تغيير نام خليج‌فارس به تغيير نام جزاير ايراني هم تعميم يابد. (همانگونه كه در اطلش نشنال جيوگرافي، جزيره تنب بزرگ به تنب الكبرا، جزيره تنب كوچك به تنب‌الصغري، جزيره لاوان به شيخ شعيب و جزيره كيش به قيس تغيير نام داده شده است.)
5- بي ترديد وجدان‌هاي بيدار و حقيقت‌جويي در همه جاي دنيا، حتي در ميان اعراب هم وجود دارند كه به‌كارگيري صحيح نام تاريخي خليج‌فارس تاكيد مي‌ورزند. همانگونه كه در چند ماه گذشته در يكي از كتاب‌هاي درسي منتشر شده، در عربستان سعودي از واژه صحيح خليج فارس استفاده شد كه البته اين امر با واكنش [جاهلانه و بدوي‌گراي] دولت اين كشور و جمع‌آوري و سوزاندن تمامي 5/1 ميليون نسخه كتابي كه از نام واقعي خليج‌فارس در آن استفاده شده بود،انجاميد.
6- واكنش مناسب وزارت [فرهنگ] و ارشاد در جلوگيري از توزيع نشنال جيوگرافي در ايران و عدم صدور رواديد براي خبرنگاران آن موسسه حداقل كاري بود كه در برابر اين توهين مي‌بايست انجام مي‌شد. به همين دليل لازم است دستگاه سياست خارجي ايران در موضع‌گيري خود در اين مورد قاطعيت بيشتري نشان دهد.