شعری از «باور» برای پارسی

توضیحات

دسته: شعر

منتشر شده در یکشنبه, 25 ارديبهشت 1401 01:59

نوشته شده توسط مدیر ایران بنیاد

بازدید: 402

شعری از «نجیب باور » / شاعر فارسی سرا

حتا اگر با مشت بر بندی دهانم را

از من نمی گیری شکوه واژگانم را

حرف مرا از سند تا پامیر می فهمند

بیهوده کمتر ترجمانی کن زبانم را

زین بادهای هرزه می دانم گزندی نیست

کاخ بلند پارسی و آشیانم را

پیغام عشق آرش جغرافیایم بود

تیری که با خود برد نیروی کمانم را

خواهم دری گویم بخواهم فارسی گویم

در نام چندین قرن می بینی نشانم را

با این زبان مادری پرواز خواهم کرد

حتا اگر محدود خواهی آسمانم را

با سوزنت آن پینه های خویشتن را دوز

قیچی مکن ای بی حیا دیگر زبانم را

مغول در این شهر ایرانی شد؛ گشتی در مراغه

توضیحات

دسته: ایران‌شناخت (گردشگری)

منتشر شده در یکشنبه, 25 ارديبهشت 1401 01:45

نوشته شده توسط مدیر ایران بنیاد

بازدید: 360

محمد مطلق

۷۵۰ سال پیش در مجموعه علمی رصدخانه مراغه که دانشگاه و پژوهشگاه بزرگی برای تمام علوم بود، علامه حلی مجتهد بزرگ شیعه و علامه قطب‌الدین شیرازی پزشک و فیلسوف شافعی مذهب و فومن جی و گوش وسین، دو دانشمند بودایی چین و سموال بن یحیا مسیحی مراکشی و… کنار هم می‌نشستند و شیخ اشراق و امام فخر رازی با دو دیدگاه فلسفی، دانشجوی یک کلاس به استادی مجدالدین جیلی بودند.

مراغه فقط پایتخت ایلخانی نیست، پایتخت رواداری ایرانیان هم هست. دیروز به چهار برج مدور، کبود، سرخ، غفاریه و مسجد و کلیسا و معبد بودائیان و مهرابه مهرپرستان سر زده‌ام و امروز می‌خواهم به موزه ایلخانی بروم که موزه‌ای ملی است و یک آرامستان قدیمی در بنایی زیبا با معماری دلنشین دوره زندیه که بزرگان بسیاری در آن خفته‌اند.

ادامه مطلب...

سیاه نامه ننگین و شرم آور

توضیحات

دسته: نگاه روز

منتشر شده در چهارشنبه, 21 ارديبهشت 1401 23:46

نوشته شده توسط مدیر ایران بنیاد

بازدید: 381

واکنش دکتر حکمت اله ملاصالحی (استاد دانشگاه تهران و عضو هیأت امنای بنیاد ایرانشناسی) به طرح «استفاده بهینه از اشیاء باستانی و گنج‌ها»

سیاه نامه ننگین و شرم آور جماعتی از نامجلسیان فرودستِ خفته و خوابگرد تاریخ را که غاصبانه و ظالمانه بر صدر نشسته اند و اینک فرادستی می کنند و چنگ و دندان طمع به ناموس میراث ملُک و ملت ما دوخته اند بی پاسخ نگذارید.

 اشتهای این جماعت دنگ و منگ و لنگ و لوک و مست و مخمور قدرت و ثروت های بادآورده حدی ندارد. پرده شرم را دریده اند و هرچه پیش رو داشته اند به تاراج داده اند و اینک دست های  آلوده شان را به سوی ناموس میراث ملتی بزرگ گشوده اند که برایشان گنج است و غنیمت و عتیقه و دفینه و زیرخاکی! اشغال گران و فاتحان بیگانه ای که تمامیت میراث کشور بر ایشان گنج است و غنیمت!

ادامه مطلب...

‏این دیگر چه سمی بود؟

توضیحات

دسته: تازه‌ها

منتشر شده در چهارشنبه, 21 ارديبهشت 1401 23:40

نوشته شده توسط مدیر ایران بنیاد

بازدید: 397

وحید بهمن

فرومایه‌ها چه از جان این آب و خاک‌ می‌خواهید؟

۴۶ نماینده مجلس جمع شده و طرحی ارائه کرده‌اند که رسما مجوز غارت آثار باستانی و تاریخی کشور است و خلاصه اش این می‌شود که هر کسی یک فلزیاب بردارد و شروع به حفاری‌های غیر مجاز مکان‌های باستانی کشور بکند و اگر چیزی پیدا کرد، سهم دولت را بدهد و بعد آن اثر را آزادانه بفروشد.

طرح حراج اشیاء تاریخی ایران روی میز مجلس!

توضیحات

دسته: نگاه روز

منتشر شده در چهارشنبه, 21 ارديبهشت 1401 23:34

نوشته شده توسط مدیر ایران بنیاد

بازدید: 385

تعدادی از نمایندگان مجلس طرحی را با عنوان «استفاده بهینه از اشیاء باستانی و گنج‌ها» ارائه کرده‌اند که در جامعه باستان‌شناسی و میراث فرهنگی واکنش‌برانگیز شده است. بسیاری بر این عقیده‌اند این طرح به حفاری‌ها و قاچاق‌های غیرمجاز، رسمیت و وجاهت قانونی می‌بخشد.

ذکر جمیل سعدی در گذشته و حال

توضیحات

دسته: نام‌آوران

منتشر شده در شنبه, 17 ارديبهشت 1401 23:24

نوشته شده توسط مدیر ایران بنیاد

بازدید: 406

اطلس اثنی عشری

بی‌گمان، سعدی،‌ یکی‌از‌ نامدارترین  سخن‌سرایان جهان‌ است  که‌بسیاری  از‌ اندیشمندان  را‌ به‌ ستایش‌ واداشته‌ است.‌ شاعری‌ که‌ اندیشه‌های‌ نورانی‌ و‌ افسون‌گری‌های‌ هنری‌ او‌ در‌ سخن‌ چنان‌ رستاخیزی‌ برپا‌ کرده‌ که‌ او‌ را‌ در‌ زمان‌ها‌ و‌ مکان‌ها‌ به‌ شایستگی گسترده‌ است.

پس‌ از‌ انتشار‌ آثار‌ سعدی‌ در‌ سده‌ هفتم،‌ تاکنون‌ هیچ‌ زمانی‌ را‌ در‌ تاریخ‌ ادبیات‌ ایران‌ نمی‌توان سراغ‌ گرفت‌ که ‌سعدی‌ حضور‌ قاطع‌ نداشته‌ باشد‌ و‌ آن‌ دوره‌ از‌ آثار‌ سعدی‌ بی‌بهره‌ مانده‌ باشد.

گستردگی‌ و‌ تنوع‌ آثار‌سعدی‌ و‌ چیره‌دستی مسلم‌او‌ در‌ میدان‌های‌ گونه‌گون‌ سخن،‌ نام‌ او‌ را‌ به‌ عنوان‌ سخنوری‌ توانا‌ و‌ اندیشه‌ورز‌ در‌ سراسر‌ دنیا‌ گسترانیده،‌ سلیقه‌های‌ مختلف‌ را‌ به‌ سوی‌ خود‌ درکشیده‌ و‌ بسیاری‌ را‌ به‌ پیروی‌ واداشته‌ است.

در‌ میان‌ شاعران‌ و‌ نویسندگان‌ نامی‌ ایران،‌ او‌ تنها‌ کسی‌ است‌ که‌ در‌ هر‌ دو‌ عرصه‌ شعر‌ و‌ نثر،‌ با‌ توانمندی‌ شگفت‌آور‌ خویش،‌ آثاری‌ بی‌همانند‌ آفریده‌ است،‌ به‌گونه‌ای‌ که‌ شعر‌ او‌ به‌ شیوایی‌ نثر‌ و‌ نثر‌ او‌ به‌ زیبایی‌ شعر‌ در‌ بالاترین‌ جایگاه‌ هنری‌ قرار‌ گرفته‌ است.

ادامه مطلب...

شناسه های جغرافيايی ايران را به دور نيندازيم !

توضیحات

دسته: ایران پژوهی

منتشر شده در شنبه, 17 ارديبهشت 1401 23:15

نوشته شده توسط مدیر ایران بنیاد

بازدید: 375

دکتر داریوش افروز اردبیلی

ديگر شدن نام‌هاي جغرافيايي، در گذر زمان، به آرامي و بارها، روي داده است و براي نمونه، بيهق به سبزوار، خبوشان به قوچان، رودخانه آماردوس (مردوس) به قزل اوزن، کوه سرخاب تبريز به عينالي، رود شوراب تبريز به آجي چاي، رود اندراب اردبيل به باليقلوچاي، ... ديگرشده‌اند. اما، در دوره‌ي پهلوي نخستين، گردانندگان فرهنگي آن دوره، شمار کمابيش بسياري از نام‌هاي جغرافيايي را ديگرکردند؛ براي نمونه ترشيز به کاشمر، تون به فردوس، اورميه به رضائيه، بندرانزلي به بندر پهلوي، قمشه به شهرضا، دهخوارقان به آذرشهر، گه Geh (به معني گرم ) به نيک شهر، دزدآب به زاهدان... ديگر شدند.

پس از خيزش سال 1357، ديگرکردن نام‌هاي جغرافيايي، شتابي فزاينده گرفت و براي نمونه، بندرشاهي به بندر ترکمن، علمدار گرگر به هادي شهر، سنگسر به مهدي شهر، سدهي سپاهان به خميني شهر، کهک به نوفل لوشاتو، رغاسان گناباد به رجايي شهر، بخشي از تبرستان کهن به استان گلستان، کرمانشاه به باختران که البته، پس از گذشت چند ده سال، اين يکي به جاي نخستين بازگشت، سنجبد خلخال به کوثر، نيز شمار بسيارگسترده‌اي از نام‌هاي کويها وخيابانها درشهرهاي گوناگون به نام‌هاي تازه ديگر شدند.

ادامه مطلب...

کمالالدين فارسی، دانشمند فراموش شده ی ايران

توضیحات

دسته: نام‌آوران

منتشر شده در شنبه, 17 ارديبهشت 1401 23:10

نوشته شده توسط مدیر ایران بنیاد

بازدید: 405

فرهنگ رضانیا / برگرفته از مجله خواندنی شماره 116

کمال‌الدين فارسي در نيمه‌ي دوم سده‌ي هفتم و اوايل سده‌ي هشتم هجري مي‌زيست. او در سال  665 ه. ق. به دنيا آمد. نام او حسن و نام پدرش علي و لقبش کمال‌الدين و نسبش فارسي بوده است.

در برخي منابع اختلاف‌هايي در مورد نام وي ديده مي‌شود .

کمال‌الدين در جوانی برای کسب علم و فضيلت به مسافرت پرداخت و از محضر استادان بزرگ بهره گرفت. وی خود در اين باره نوشته است:¹

 «و چون خداي تعالي مرا در جواني، با همه‌ي کوتاه دستي و گمراهي و سستي اسباب کوشش و نيرومندي موانع، توفيق ارزاني داشت که همت بر طلب علم مصروف دارم، به سرزمين‌هاي گوناگون رخت مي‌کشيدم و در پي يافتن بزرگان بودم تا از روشني ايشان کسب نور کنم. »²

از مهم‌ترين استادان کمال‌الدين فارسي مي‌توان از ابن خَوّام، قطب الدين شيرازي و جمال الدين صاعد بن محمد سغدي نام برد.

ادامه مطلب...

پوست من درگير بازی هست يا نه؟

توضیحات

دسته: نگاه روز

منتشر شده در جمعه, 16 ارديبهشت 1401 19:55

نوشته شده توسط مدیر ایران بنیاد

بازدید: 381

علی محمد (کاوه) آقا علیخانی

مدتي پيش در کانال تلگرامي B-plus خلاصه کتابي را گوش مي‌دادم. اين کانال به ابتکار يک جوان ايراني (علي بندري) ايجاد شده و ماموريت جالب و ارزشمندي براي خودش تعريف کرده است و آن اين که کتاب‌هاي خوب را جستجو و مطالعه نموده و خلاصه آن را در قالب صداي ضبط شده(پادکست) براي استفاده ديگران منتشر مي‌کند.

اين کار از آن ديدگاه شايان ستايش است که بهانه بسياري از ما را که زمان براي مطالعه نداريم پاسخ مي‌دهد و محصولات علمي ـ فرهنگي خود را در بسته‌هاي کمتر از نيم ساعت توليد و امکان استفاده از کتاب‌هاي خوب را حتي در داخل خودرو و در ترافيک هم فراهم مي‌نمايد.

ادامه مطلب...

« داد و دادگری در شاهنامه»

توضیحات

دسته: شاهنامه فردوسی بزرگ

منتشر شده در جمعه, 16 ارديبهشت 1401 19:42

نوشته شده توسط مدیر ایران بنیاد

بازدید: 382

دکتر محمد رسولی

در کاخ شکوهمند شاهنامه، داد، عدالت و دادگري بر جايگاه رفيع و شايسته از جهت ميزان و چگونگي (کميت و کيفيت) بيشتر است. عدالت و دادگري موضوع و مقوله‌اي است که به دليل تکرار بيان آن، اهميت بي‌مانند آن ممکن است مورد توجه لازم قرار نگيرد. عدالت و دادگري سنگ زيرين و اصلي هر بنايي است. عدالت و دادگري اساس استواري جامعه انساني است.

عدالت و دادگري هنجار هستي است. هستي مبتني بر عدالت و جاي گرفتن هر چه در جاي درست خود است. عدالت امر مستحبي نيست. عدالت لازمه‌ي زندگي است. در انديشه‌ي درست ايراني بنيان هستي بر عدالت است. يک معناي درست عدالت همان «درستي» است. هرچه که درست است، عدالت است. هرچه نادرست است عدالت نيست. از همين رو دروغ، تزوير، ريا و هرچه مانند اين‌ها ، خلاف عدالت است، چون نادرست هستند. ايرانيان عهد کهن متناسب با هنجار هستي زندگي مي‌کرده‌اند. آن‌ها به درستي دانسته بودند که هستي مبني بر راستي است. داد و دادگري از اصلي‌ترين و مهم‌ترين راستي‌هاست. امروزه در سده‌ي بيست و يکم ميلادي، هر رنجي که  براي بشر و غير بشر جهان هستي است، از بي‌عدالتي است. امروزه انسان و حيوان و گياه و هستي از بي‌عدالتي در رنج است.

ادامه مطلب...