شهر سوخته یکی از شگفتیهای دنیای کهن
- توضیحات
- دسته: کهن
- منتشر شده در سه شنبه, 04 شهریور 1393 10:40
- بازدید: 350
تمدن شهر سوخته یکی از شگفتیهای دنیای باستان است. این را یافتههای باستانشناسی نشان میدهد و هر روز یافتهای دیگر، گواه این ادعا میشود.
تمدن شهر سوخته یکی از شگفتیهای دنیای باستان است. این را یافتههای باستانشناسی نشان میدهد و هر روز یافتهای دیگر، گواه این ادعا میشود.
نوشتههای بازمانده از هرودوت تاکنون نخستین نگاه ثبت شده به تاریخ ایران هخامنشی است که دیدگاه یک غیر ایرانی را درباره تاریخ و فرهنگ این سرزمین نشان میدهد. از طرفی در دست نبودن تاریخ نوشتاری ایران تا روزگار نویساندن سنگنوشته بیستون- سبب شده است ایرانیان به ناچار برای آگاهی یافتن از بخشی از گذشتهٔ خویش دست به دامان بیگانگان شوند که روزگاری بزرگترین دشمنانشان بودهاند.
تاریخ ماد را به سبب کاستیهایی که در منابع نوشتاری بازمانده از آن دوره وجود دارد، هالهای از افسانه و اسطوره و تاریخ فرا گرفته است، چرا که تاکنون هیچ سنگ نگاره یا سنگ نوشتهای از پادشاهان این دولت به دست نیامده است تا بتوان با یاری گرفتن از آن تاریخ آن روزگار را به نگارش درآورد.
سرزمین آذربایجان که امروزه شامل استان های آذربایجان غربی، آذربایجان شرقی، اردبیل و زنجان میباشد. یکی از ایالتهای باستانی و مهم ایران است که بر اساس اسناد و مدارک تاریخی و باستان شانسی از هزاران سال پیش، محل سکونت اقوام و جوامع مختلف انسانی بوده است.
یکی از نکات دانستنی تاریخ برده داری است،در اینجا به مقایسه ی ایران هخامنشی و دولتشهر ایونی می پردازیم، دولتشهری که در آن بردهداری، سادهترین و بهترین روش برای ثروتمند شدن بود- سخنی از گزنفون - (1)، "تمدنی که در آن بردگان دارای لباس مخصوص بودند"، و "در آغاز هر سال چند تازیانه میخوردند تا فراموش نکنند که بَردهاند"(2). حکومتی که در آن کشتن بردگان هیچ مجازاتی نداشت(3) و فرهنگی که "برده را یک ابزار زنده میدانست"- سخنی از ارسطو- و همین ارسطو است که میگوید:
سرزمین ماد که در کتیبههای عصر هخامنشی تحت عنوان «مادا» و در آثار مورخان یونانی «مذیا» آمده است، در کتیبه سلمانسر سوم مربوط به سال 835 پیش از میلاد «آمادای» ذکر شده است...
از اوستا و کلیۀ کتب دینی پهلوی و داستان ملی و مورخین قدیم ابدا شکی نمیماند که ایرانیان و تورانیان هر دو از یک نژاد بودهاند. بنا به سنت بسیار کهنی ایرانیان و تورانیان هر دو از یک دودمانند، و سلسله نسب پادشاهی توران به فریدون پیشدادی پیوسته است،
بابل سرزمینی است که در جنوب میانرودان جای دارد. این سرزمین در بخشی از اوستای کهن (رام یشت) به صورت کویرینتَ، بَوری در آبان یشت، سومر در اسناد گوناگون میانرودانی و استوانه کورش، بابل و کلده در نوشته هایی از میانرودان، بابیروش در نوشته های پارسی هخامنشی، بابولنیا Babylonia در نوشتههای یونانی و بابل در نوشتگان پهلوی ثبت شده است.
الف) گفتار دیگران:
چون ما خاموش نشستهایم، میدان برای هرگونه داوری بیگانگان، و پیروان ایرانی آنان گشاده است، و چنین است که اوستا را که کهنترین نمونهی دفتر و دیوان جهان است، برای کهن بودن با داستان هومر همزمان میشمارند!
[شادروان] پرویز ناتل خانلری میگوید:
برگرفته از فصلنامۀ فروزش شماره سوم (تابستان 1388)، رويه 42 تا 47
نمایی از آرامگاه سردابهای شکل الیمایی در گلالک شوشتر