نویسندگان عهد باستان درباره کلاینای (Kelainai) به تفصیل بحث کرده اند. کلاینای مرکز ساتراپ فریژیه در زمان هخامنشیان بوده است.
بر اساس گفته های گزنفون خشایارشا پس از نبر سالامیس در کلاینای کاخی بزرگ ساخت و پس از وی کوروش کوچک (پسر داریوش دوم) کاخی دیگر احداث کرد.
سرپرست هیات باستان‌شناسی شهر سوخته در باره ی این لوح گفت:
این لوح ۱۱ سانتی‌متر طول و ۷ سانتی‌متر عرض دارد و شامل دو گونه علامت است. یکی از علامت‌ها خطوطی‌اند که نشانگر نوع کالای ارسال شده همراهِ لوح است و دیگری سلسله شکل‌های مستطیلی عمق‌دار و ظریفی است که نشان از تعداد و مقدار کالای ارسال‌شده دارد و فعلا برای ما ناآشنا است.
وی مهمترین نکته در ساختار این لوح را اثر مُهر استوانه‌ای ارسال کننده روی جلد خام قدیمی آن دانست که در واقع به مثابه امضای امروز ما برای تایید بوده است.
او افزود: در عمق چهارمتری اتاق شماره ۲۷ منطقه مسکونیِ محوطه شهر سوخته در حین کاوش به این لوح رسیدیم که متعلق به ۲۹۰۰ سال قبل از میلاد است.
عبدالمجید ارفعی
یادداشت های فرمان کوروش بزرگ
مقدمه از پرویز ناتل خانلری
نوشته‌ای که به زبان بابلی نو، روی استوانه ی گلی در سال های آخر قرن نوزدهم کشف شده و متضمن فرمان کوروش بزرگ (کبیر) هخامنشی هنگام تسخیر شهر بابل است، کهن ترین سند کتبی از دادگستری و مراعات حقوق بشر در تاریخ ایران و مایه‌ی سرافرازی ایرانیان است.
گناباد یکی از شهرستان‌های جنوب خراسان است. این شهرستان از شمال‌شرقی به تربت حیدریه، از شمال غربی به کاشمر، از جنوب شرقی به قاینات و از جنوب غربی به فردوس محدود است1، مرکز این شهرستان نیز گناباد نامیده می‌شود و در سیصد کیلومتری مشهد واقع است و تا تهران 1200 کیلومتر فاصله دارد. طول این شهر 58 درجه و 20 دقیقه و عرض آن 35 درجه و 41 دقیقه و ارتفاعش 1100 متر است.2 این شهر در تقاطع جاده‌های شرقی و مرکزی ایران یعنی جاده مشهد- زاهدان و یزد- مشهد واقع و قدمت آن به دورهٔ هخامنشیان میرسد....
دربارهٔ این آرامگاه، تاریخ نویسان عهد باستان و یونانیان همزمان با دودمان هخامنشی مطالبی نوشته‌اند که پس از شرح وضع و خصوصیات بناء، به‌آنها اشاره خواهد شد و سپس کشف جدیدی را که در سال 1338 خورشیدی هنگامی که این نویسنده سرپرستی کاوش‌های علمی باستان‌شناسی تخت‌جمشید و پاسارگاد را به‌عهده داشت، بیان می‌نماید.
سخن پیرامون سازه‌ای است استوانه‌ای شکل که بیشتر دور شهرها و در مسیر جاده‌ها بنا می‌شده. به این سبب که میلِ واحدِ فاصله‌ها با سازهٔ مورد بحث ما پیوستگی دیرینه و نزدیکی دارد. چند کلامی از میلِ واحدِ فاصله سخن می‌گویم.
تصویر 40 هزار ساله انسان بالدار در تیمره خمین
دکتر عبدالمجید ارفعی در بندر عباس زاده شد. تحصیلاتش را در یزد و تهران به انجام رساند. پس از پایان تحصیلات برای ادامهی تحصیل به امریکا رفت و در مدت 10 سال اقامت و تحصیل موفق شد در رشتهی «فرهنگ آسیای نزدیک» درجهی دکترا بگیرد.
دکتر ارفعی یکی از محققان خط میخی در دنیا است. به گفتهی خودش : «به جز استادانم، کامرون و هلک، یکی دو نفر در امریکا، دو سه نفری در فرانسه، یک نفر در آلمان و یکی دو نفر هم در انگلیس، کس دیگری نمی تواند در دنیا خط میخی ایلامی را بخواند» و البته دکتر ارفعی در ایران.
پژوهش: شاهین سپنتا
