80 سال از مهاجرت لهستانی ها به ايران گذشت
امتیاز کاربران
- توضیحات
- زیر مجموعه: ROOT
- دسته: تاریخ
- تاریخ ایجاد در شنبه, 10 ارديبهشت 1401 02:15
- آخرین به روز رسانی در شنبه, 10 ارديبهشت 1401 02:15
- منتشر شده در شنبه, 10 ارديبهشت 1401 02:15
- نوشته شده توسط مدیر ایران بنیاد
- بازدید: 69
برطبق قرارداد اوليه متفقين با ايران، قرار بود فقط سربازان و نيروهاي کمکي آنان وارد ايران شوند و نيروهاي متفقين تأمين مايحتاج و آذوقه آنان را تقبل کرده بودند، اما در عمل و به تدريج شمار زيادي از آوارگان و اُسراي محبوس در اردوگاه‌هاي مسکو نيز که شامل عده زيادي زن، کودک و حتي پيرمردان سال‌خورده بود به مهاجرين افزوده شدند.
نخستين گروه در اوايل فروردين 1321 با چهار کشتي روسي که حامل 2900 نفر سرباز و مهاجر بود، وارد بندر انزلي (پهلوي سابق) شدند. نيروي نظامي قرار بود از طريق همدان و کرمانشاه به عراق بروند. تعداد مهاجرين در ارديبهشت 1321 نزديک به 13000 نفر رسيده بود.
در آن زمان ايران خود با قحطي و کمبود مواد غذايي، نابساماني سياسي و اقتصادي در اثر اشغال کشور و ... مواجه بود. با اين وجود ايرانيان علي‌رغم مصائبي که داشتند از ميهمان نوازي دريغ نکردند. وزير مختار لهستان « کارل بادر » در نامه‌اي به استاندار خراسان از اين رفتار ايرانيان چنين ياد مي‌کند: « نيات خيرخواهانه جنابعالي نسبت به هم ميهنان من، مهاجران لهستاني، تأثير عميقي بر من بخشيده‌است. طبق گزارش‌هايي که به من رسيده، جنابعالي از روي کمال مرحمت يک دستگاه عمارت بزرگ را در اختيار اطفال يتيم لهستاني گذارده‌ايد که در آن‌جا آنها نگهداري شوند. من از صميم قلب از مراحم خيرخواهانه و نوع پرستانه جنابعالي متشکرم و اطمينان مي‌دهم که لهستاني‌ها براي هميشه کمال امتنان را از جنابعالي خواهند داشت» نامه نمايندگان مهاجران لهستاني به دولتمردان ايراني نيز حکايت از وجود چنين روحيه‌اي دارد: «در اين موقع که پناهندگان لهستاني بعد از سه سال اقامت در خاک پاک کشور شما از اين سرزمين عزيمت مي‌کنند، اينجانبان از آن جناب تمنا داريم که بهترين تشکرات صميمانه ما را در مقابل ميهمان نوازي و پذيرايي دوستانه که از طرف آن جناب و کليه اولياي امور ايراني و عامه مردم به عمل آمده، قبول فرمايند. اين حسن ميهمان نوازي و پذيرايي و هم‌چنين تمام اقدامات و توجهاتي که از طرف اولياي کشوري و لشکري ايران به عمل آمده هيچ‌گاه از خاطره ملت لهستان پاک نخواهد شد. تمام ماها که در وطن شما زندگاني کرده‌ايم بهترين يادبودها را از آن حفظ خواهيم کرد. ما نه تنها با قلبي مملو از امتنان ايران را ترک مي‌کنيم بلکه بهترين ادعيه صميمانه خود را براي سعادت و ترقي کشور شما و ملت ايران نثار مي‌کنيم ...»
با وجود آن‌که طبق قرارداد و توافق با دولت ايران قرار بود مهاجرين (اعم از سرباز و افراد عادي) هرچه زودتر از ايران خارج شوند، ولي به دلايل متعدد از جمله بيماري، مشکلات مالي و اشتغال آنان آهنگ خروج بسيار کند گرديد. از دهم مردادماه 1321 بتدريج خروج آنها آغاز شد و پايگاه اصلي خروج آنها شهر اهواز و بندر شاهپور بود. مهاجرين از بندر انزلي، تهران، اصفهان و مشهد عازم اهواز شدند ولي با اين حال 300 نفر از آنان در ايران ماندند و با ايرانيان تشکيل خانواده دادند. جا دارد يادي از اين هموطنان لهستاني تبار کنيم که با مهر و عشق در خاک سرزمينمان ماندند و هنوز هم به زندگي ادامه مي‌دهند .