از ماندگار‌ترین قطعات موسیقی میهنی می‌توان به قطعه «سپیده» از آلبومی با همین نام اشاره کرد که بسیاری آن را با نام «ایران ای سرای امید» می‌شناسند.
این قطعه از جمله آثار به یاد ماندنی گروه چاووش است که از ترکیب گروه عارف به سر پرستی پرویز مشکاتیان و گروه شیدا به سرپرستی محمدرضا لطفی و چند هنرمند دیگر شکل گرفته است.
محمد طاهری خسروشاهی
سبک آذربایجانی به عنوان یکی از مکاتب اصیل شعر و ادبی فارسی، در اوایل قرن ششم در حوزه جغرافیایی ایران در ناحیه قفقاز و سرزمین‌های کنونی جمهوری آذربایجان به وجود آمد. این سبک ادبی حاصل دوران شکوفایی فرهنگی و اجتماعی اران در زمان اوج جریان فرهنگ اصیل ایرانی در مناطق قفقازیه می‌باشد.
پر و بالش خونین، خسته از راه دراز
گاه نزدیکِ زمین، گاه در اوج بُوَد در پرواز
آمده از سدگانی بس دور
از ستم‌های فراوان رنجور
روزی ز سر سنگ عقابی به هوا خاست
وندر طلب طعمه پروبال بیاراست
بهشت برین است ایران‌زمین
بسیطش سلیمان‌وشان را نگین
بهشت برین باد جان را وطن
مبادا نگین در کف اهرمن
توران شهریاری (بهرامی)
به نامِ نامیِ خیام تازه کن جان را
ز عطر یادش پُر کن دماغ و دامان را
بر بالینِ خرمشهر
تا که هستیم، بدان ما هستیم
ملّتِ پاک و توانا، هستیم
زن که نقاش ازل را هست نقشی بی‌مثال
عالم ایجاد را سرلوحۀ دفتر بود
چو خورشیدِ خرداد، در خون شکفت
شب شرمگین، روی در گِل نهفت